Als je van geschiedenis en archeologie houdt, dan kan je in Thailand heel makkelijk de mooie en populaire voormalige hoofdstad Ayutthaya bezoeken, ongeveer 80 kilometer boven Bangkok. Maar weinig reizigers bezoeken het nog veel oudere Sukhothai, de historische eerste Thaise koningsstad in het centrale noorden van het land, een uur vliegen vanaf de huidige hoofdstad. We gaan “off the beaten track”, op de fiets, tussen Sukhothai’s schitterende herstelde machtige ruïnes.
Eerste Thaise hoofdstad
Om de warmte en de vooral Thaise tourbussengroepen nog wat voor te zijn, gaan we al vroeg op pad. Op eigen houtje fietsend Sukhothai Historical Park verkennend, duiken we ook diep in de Thaise geschiedenis. Hoewel het wetenschappelijk niet helemaal klopt, zien veel Thai het ontstaan van het rijk rondom Sukhothai in 1238 namelijk als het begin van Thailand als land, en de stad als de eerste Thaise hoofdstad.
Vooral koning Ramkhamhaeng eren zij hiervoor nog steeds. We beginnen onze tocht dan ook bij zijn grote bronzen standbeeld. Vrouwen in prachtige lange rokken met mooie traditionele patronen knielen voor het beeld van de man die zo’n 750 jaar geleden ook het Thaise alfabet en het Boeddhisme naar het toen nog vooral hindoeïstische gebied bracht. Op blote voeten lopen ze naar de oude heerser toe en offeren ze kransen met gele bloemen. Dan knielen de dames en buigen ze drie keer naar voren met brandende wierookstokjes boven hun hoofd, die ze vervolgens in een bakje met zand aan de voet van het beeld plaatsen.
Stralende vredige blik
De antieke koning ziet ons wegfietsen richting de prachtig gerestaureerde ruïnes van wat lang geleden zijn machtige stad was, en nu Unesco Wereld Erfgoed. Het zijn vooral tempels (wat in het Thai), paleizen en officiële en ceremoniële gebouwen die de koningen, hun familie en hun medemachthebbers gebruikten. Honderd jaar geleden waren die allemaal nog overgroeid door bos, maar nu staan ze in een mooi aangelegd en ruim opgezet park, waar het best prettig fietsen is over de asfaltpaden.
We rijden van monument naar monument, de ene voornamelijk een restant van lage muren en plateau’s, de ander weer een ruim open terrein vol met Boeddhabeelden, torens, pilaren, en trappen, helemaal terug in hun oude indrukwekkende grandeur. Zoals Wat Mahathat. In de 13e eeuw was deze tempel waarschijnlijk de belangrijkste, waar de koning ook vanuit regeerde.
We parkeren onze fietsen onder een boom en wandelen naar het ommuurde complex. We bewonderen tientallen beelden van discipelen van Boeddha, stupa’s en pagodes, mythologische slangen met gemene puntige tanden, allemaal prachtig gerestaureerd, en enorme originele beelden van de Boeddha zelf. Als altijd valt ons zijn vredige blik op, die ruim zeven eeuwen geleden zo liefdevol gecreëerd werd en nu nog steeds straalt.
Koele cultuur
Langs fraaie archeologie, Thaise toeristen die op een kleed in het gras ontspannen met manden vol lekker – en ongetwijfeld pittig – eten, elektrische wagentjes die oudere mensen rond het moois van de antieke koningsstad brengen. Een gids die een groep Koreanen uitleg geeft over de betekenis van een tempel, bij pagodes poserende jonge meiden, ouders die kleine gele kaarsjes aansteken bij Boeddhabeelden, en kwetterde vogels rond meertjes, gaan we naar de koelte van het Ramkhamhaeng Museum. Veel van de in de ruïnes teruggevonden bronzen en stenen standbeelden staan hier mooi beschermd tentoongesteld.
Natuurlijk zien we veel Boeddha’s, maar ook schitterende tempeldansers, hindoeïstische godenbeelden, en krijgers. Via uitleg (ook in het Engels) over het ontstaan van het Thaise alfabet en opgegraven gebruiksvoorwerpen zoals metalen borden, aardewerken pijpen om water naar de paleizen te transporteren, munten, oude steekwapens en Chinees porselein, leren we over de oude Thaise cultuur en geschiedenis. Wijzer en verfrist, springen we weer op de fiets voor een nieuw etappe door Sukhothai’s historie.
Oude Gouden Hand
Het is moeilijk kiezen, maar het mooiste van de oude koningsstad vinden we waarschijnlijk de intrigerende Wat Si Chum. Van een afstand zien we een Boeddhagezicht dat hoog zit in een smalle opening die in een punt eindigt, in een op het oog eenvoudig vierkant gebouwtje.
Van dichtbij blijkt de imposante zittende Boeddha echter meer dan tien meter breed en ruim vijftien meter hoog. De dikke muren om hem heen staan bijna claustrofobisch dicht tegen het beeld aan, waardoor er maar weinig ruimte is voor bezoekers. Die willen wel graag naar binnen, net als wij, want volgens de overlevering geven de goudkleurige nagels van Boeddha’s twee meter lange hand positieve energie als je ze aanraakt en daarna je voorhoofd en je hart. Natuurlijk doe we dat. We voelen de flinterdunne stukjes bladgoud die de Thai op de vingers en nagels geplakt hebben zachtjes bewegen als we voorzichtig contact maken met een magnifieke zevenhonderd jaar oude Sukhothai Boeddha.
Eind veertiende eeuw werd Sukhothai veroverd door het machtige koninkrijk Ayutthaya, sinds 1984 een UNESCO Heritage Site en één van de highlights van Thailand.
Wil jij Sukhothai bezoeken tijdens je rondreis Thailand?
Vraag local Hero Mozz naar de mogelijkheden voor jouw eigen Thailand rondreis op maat.
Mark, een Dutch local in Thailand
Over de schrijver:
Mark woont in Thailand, al heel wat jaren. Nu samen met zijn vriendin Praew op het prachtige eiland Koh Samui, nadat hij eerst in Khon Kaen, een grote stad in het landbouwgebied van de Noordoostelijke regio Isaan, en ook in het altijd fascinerende Bangkok gewoond heeft.
