We lopen tussen kraampjes vol interessante spullen, van emmers met levende aaltjes, kronkelend in laag water, en hoefijzerkrabben op ijs, tot roze eendeneieren en varkensingewanden. En heel veel rode uitjes en rode pepertjes natuurlijk, want in Thailand is een gerecht niet compleet zonder die twee ingrediënten.
Naar een Thaise markt gaan is altijd fascinerend, of het nou een wijkmarkt is voor de dagelijkse boodschappen, of een drijvende markt, of zoals hier in het stadje Muang Samut Songkram, een uur westelijk rijden van Bangkok, waar de koopwaar deels op treinrails ligt.
Citroengras tussen de rails
De Maeklong Railway Market wordt namelijk al meer dan honderd jaar elke dag rond en op het enkele spoor van de treinroute Ban Laem - Maeklong gehouden. Dat betekent dat de markt acht keer per dag gedeeltelijk opgedoekt moet worden, omdat de trein dan letterlijk over de markt rijdt. In afwachting van die gebeurtenis, wandelen we over en tussen de stalen rails en houten dwarsbalken. We moeten af en toe goed opletten waar we onze voeten plaatsen, zodat we niet struikelen over de metalen spoordelen. En omdat het wat schemerig is op de markt, door schaduwbrengende luifels die het spoor overkappen. De tafels op en naast de rails zijn gevuld met Thais snoep, de kleur net zo fel als de smaak zoet is, heerlijk fruit zoals doerian en ramboetan, paarsrode kool, witte, oranje en gele bloemen, los en in kransen gevlochten om aan Boeddha te offeren, galangawortels en stengels citroengras.
Naar beneden geklapte paraplu’s
Dan kondigt de trein zich met een luide toeter van veraf aan. Dat is nodig, want de marktkooplui moeten het spoor leegmaken en hun waren veilig stellen. En de luifels opklappen. Die luifels verklaren ook de Thaise naam Talad Rom Hoop: talad betekent markt, rom is paraplu en hoop is naar beneden klappen. Als dichtklappende bloembladeren sluiten de grijze, oranje, zwarte en blauwe plastic luifels zich, de voorbodes van de langzaam naderende trein.
Millimeterwerk
Dan zien we ‘m: een rechthoekig, bijna bonkig, oranje met blauwe streep gevaarte van metaal en glas hobbelt gestaag en zonder stoppen op ons af. De trein, luifels en kraampjes zijn beeldvullend en sluiten haast naadloos aan. We staan in open plekjes tussen de kramen, achter een op de grond geschilderde witte streep. Verkopers en spooropzichters met een fluitje en een rode vlag dirigeren de toeristen die over die streep staan terug er achter, voor hun veiligheid. En terecht, zo blijkt, want de trein rijdt op millimeters van onze gezichten voorbij, iets heen en weer zwaaiend, maar superstrak aan de streep. Mandjes met komkommers en wortels en dozen met gedroogde vis liggen tegen de rails aan, precies onder de langsrijdende zilverkleurige wagons en op de juiste afstand van de wielen. Met hun jarenlange ervaring weten de verkopers precies wat ze doen: al het lekkere eten blijft ongedeerd.
Terug op het spoor
De treinpassagiers hangen uit de ramen schuin boven ons. Ze zwaaien en lachen. Voor hen is dit vast ook een interessante afwisseling van de reis. De machinist groet de fotograferende toeristen regelmatig met zijn hoorn. Te ver voorover leunende Chinezen trekken net op tijd hun hoofd en telefoon terug, kinderen kijken vol ontzag omhoog naar de voorbijtrekkende kolos.
De Thaise verkopers wachten tot het schouwspel, dat voor hen dagelijkse routine is, letterlijk en figuurlijk voorbij is, klappen behendig en vlot hun luifels weer uit en open en zetten hun tafeltjes vol handel weer naast en op het spoor. Er moet geld verdiend worden!
Met een zakje sappige gele, groene en rode tomaatjes, currypasta (met pepertjes en uitjes, uiteraard) en verse vis voor vanavond, wandelen we over het spoor, achter de trein aan, de markt af. Bij een openluchtbarretje naast het perron bestellen we verse kokosnoten, nagenietend van de bijzondere Maeklong Railway Market.
Thailand reis op maat
Geïnspireerd? Bekijk onze Thailand voorbeeldreizen op de website en laat Local Hero Henk je helpen bij het samenstellen van jouw rondreis op maat.
Mark, een Dutch local in Thailand
Over de schrijver:
Mark woont in Thailand, al heel wat jaren. Nu samen met zijn vriendin Praew op het prachtige eiland Koh Samui, nadat hij eerst in Khon Kaen, een grote stad in het landbouwgebied van de Noordoostelijke regio Isaan, en ook in het altijd fascinerende Bangkok gewoond heeft.
