Hoewel Koh Tan maar vijf kilometer van het populaire en soms overvolle vakantie-eiland Koh Samui vandaan ligt, kan het contrast tussen de twee eilanden niet groter zijn. Ook bekend als Koh Taen en Koh Katen, en uitgesproken als Koh Tèhn, heeft zeven vierkante kilometer “groot” Koh Tan namelijk al bijna meer namen dan bewoners.
Twintig mensen en urban village exploring
“Vijf families wonen hier nog, ongeveer twintig mensen”, zegt Ann lachend. “Dit is mijn paradijsje, het is hier zo rustig!”. Samen met haar partner Meesak runt zij Koh Tan Village Bungalows aan de oostkust van het eilandje. Direct aan het strand, is het een van de twee eenvoudige maar leuke accommodaties op Koh Tan, dat, op enkele bewoonde huizen en een chique Frans restaurant voor dagtrippers na, verder onbewoond is.
We huren Anns motorscooter en zien al rondrijdend dat het woord “village” in de bungalownaam wat hoog gegrepen is, want er is eigenlijk geen dorp. Of beter gezegd: er is geen dorp meer. “Ruim veertig jaar geleden woonden we met zo’n vijfhonderd mensen op Koh Tan”, vertelt Meesak, die op het eiland is geboren. “Maar toen vraten de kokosnoot-neushoornkevers de kokospalmen aan, die daardoor stierven. Veel families leefden van de kokosnotenoogst en trokken daarna weg, naar het vasteland en Koh Samui, waar ze wel geld konden verdienen”.
De restanten van het dorp ontdekken we verspreid over het eiland, en die zijn fascinerend. We duwen takken van hoge struiken opzij. Ze hebben de oude school overwoekerd, maar we komen het stenen gebouw wel binnen. Houten luiken hangen scheef uit hun scharnieren, het bos groeit door gaten in het dak. In de lege klasruimte zien we een origineel schoolbord, waarop met krijt de namen en overlijdensdata van leraren geschreven zijn. Ook verrassend: aan de buitenmuur vinden we een prachtige muurschildering van een gevechtsscène met olifanten uit de Thaise geschiedenis.
De vervallen traditionele houten lerarenwoning is ook boeiend. Over vermolmde traptreden betreden we voorzichtig de bovenetage. Het verweerde geraamte van het huis is als een antieke 3Dpuzzel met ontbrekende stukken.
274 vogelsoorten, geen honden
Op Koh Tan leven geen honden, wat voor Thailand uitzonderlijk is. Het heuvelachtige eilandje is volledig groenbegroeid met bomen, struiken en planten. Kokosnoten liggen overal: op de weg, in de branding bij de smalle strandjes en ook in de mangrove. Aan de westkust, bij een lagune met prachtig lichtblauw zeewater, wandelen we over een smal verhoogd betonnen pad. Het water deint ritmisch op en neer tussen de dikke mangroveplanten.
In de stilte zien we pistachegroene schelpjes, samengeklonterd op de stammen en krabbetjes, scharrelend rond de wortels, net onder en net boven water. Als zonnestralen door het dichte mangrovebos heen breken, lichten de bladeren op als felgroene sterren. Een kwak, een bijzondere reigersoort die vooral ’s nachts jaagt, staart tussen de takken roerloos naar het water, wachtend op een vis.
Meesak had al trots verteld dat er maar liefst tweehonderdvierenzeventig soorten vogels op zijn kleine eiland geteld zijn. We spotten daar een paar schitterende van: scharrelaars tonen ons vliegend hun veren in allerlei prachtige tinten blauw, en wielewalen, knalgeel met zwarte vlekken, vliegen fluitend voorbij. De meest bijzondere vogel zien we op de bosbodem lopen en daarna opvliegen: de zeldzame manenduif! De grote duivensoort, die alleen op beboste Aziatische eilandjes woont, is voor vogelliefhebbers een absolute hoofdprijs. Zijn smaragdgroene en azuurblauwe veren, met roodoranje accenten, zijn lang en dun en vormen een kraag die op de manen van een leeuw lijkt. Zo speciaal!
Vliegende honden en wilde waterbuffels
De lange takken met puntige bladeren van de palmbomen vormen magnifieke zwarte silhouetten tegen de grijze avondhemel. Liggend in het gras bij onze bungalow, wachten we op een ander spectaculair vliegend dier. Dan vullen nog meer silhouetten ons beeld: tientallen vleermuizen vliegen vijftien meter boven ons. De vliegende honden gaan elke avond in de bossen op zoek naar fruit. Een kwartier lang genieten we van de overtrekkende dieren, een prachtige afsluiting van een dag vol natuur op Koh Tan!
De laatste kilometer van de weg naar het grote witte Boeddhabeeld is steil en vol met losse stenen. We parkeren de scooter en lopen verder. Ritselend glijdt een groenzwarte slang, die hier kokosnotenslang genoemd wordt, over dorre bladeren. Dan horen we groter geluid. We kijken omhoog en zien, drie meter hoger, een enorme roze waterbuffel ons nieuwsgierig bekijken. Zijn halvemaanvormige horens zijn prachtig. Hij stamt af van de buffels die achtergelaten zijn toen de meeste inwoners van Koh Tan vertrokken. Het indrukwekkende dier gnuift wat en draait zich dan om, terug het bos in.
De fraaie witte Boeddha reflecteert verblindend wit in de zon en kijkt uit over een mooie baai. Snorkelen, een paar uur later in die baai, valt helaas erg tegen. Doordat de wind ‘verkeerd’ staat, verbergt het zanderige water de vissen voor ons. We zwemmen naar een ministrandje, overschaduwd door palmbomen. Dat leek idyllisch, maar helaas liggen hier, net als op veel andere plekken op het eiland, veel aangespoelde plastic flessen, teenslippers en visnetresten….
Ontspannen met een oranje maan
Die vervuiling - het enige minpunt van Koh Tan, wat ons betreft - wordt ’s avonds gecompenseerd door een schitterende enorme oranje vollemaan, die net boven het zwarte water zweeft. Met zaklampen wandelen we het strand op. Het is eb, krabbetjes rennen over het natte zand, en in onze lichtstralen springen zilverkleurige visjes in elegante boogjes het lage water uit. Een kleine hengelaarsvis, half verstopt tussen steentjes, loert op lange doorzichtig-gele garnalen die met druk bewegende witte pootjes door het water huppelen.
Voor ons huisje gaan we in het zachte zand zitten. De maan staat inmiddels hoog en is wit, tussen fel schijnende sterren, omhuld met nevels. We zijn compleet ontspannen, in de rust en stilte van net-niet-onbewoond, heerlijk Koh Tan.
Thais eiland off the beaten track
Zoek je graag de rust op en ga je liever niet naar de drukkere Thaise eilanden? Local Hero Mozz denkt graag met je mee over een alternatief om je rondreis Thailand aan te passen aan je wensen. Inspiratie vind je bij onze voorbeeldreizen.
Mark, een Dutch local in Thailand
Over de schrijver:
Mark woont in Thailand, al heel wat jaren. Nu op het prachtige eiland Koh Samui, nadat hij eerst in Khon Kaen, een grote stad in het landbouwgebied van de Noordoostelijke regio Isaan, en ook in het altijd fascinerende Bangkok gewoond heeft.
