Dit is het tweede deel van de twee blogs over onze driedaagse trip achterop de motor door het prachtige berggebied van Ha Giang. Het eerste deel lees je hier: Ha Giang achterop de motor.
We ontbijten buiten, met noedelsoep, eieren en toast, onze jassen aan en uitzicht op een hoge bergrug. Om half negen gaan we weer op pad, lekker toeren in de ultieme droom van veel motorrijders: rijden over een op en neer en heen en weer golvende weg in een schitterend berglandschap, op wegen die we soms helemaal voor onszelf hebben.
Zondagse bloemen op de slangenweg
De perfecte weg in die droom is de Snake Road. Zo heet hij echt, en we slingeren ‘m omhoog, van links naar rechts in een heerlijke serie bochten. Op een hooggelegen uitkijkpunt met wat marktkramen, komen een paar wegen samen en zien we onder ons de inderdaad typische slangenvorm dwars door de bergen kronkelen.
Vandaag is het extra druk bij dit bergroute-knooppunt, want het is zondag. Begeleid door moeders en oma’s, komen kinderen uit de dorpen in de buurt op hun schoolvrije dag hierheen in hun mooiste traditionele klederdracht en met rieten en plastic manden vol bloemen.
Sommige meisjes dragen ook dikke bloemenkransen op hun hoofd. Ze vinden het leuk om met toeristen op de foto te gaan en een beetje Engels te leren, en vooral om met hun vriendinnen samen te zijn.
Tegen de berghelling zitten drie zwart geklede jongens van een jaar of twaalf op de rotsen. De klank van de melodieën van hun bamboefluiten is hoog en kwetsbaar mooi. Af en toe kijken ze naar de meisjes.
In de bloemenmanden zitten veel witte en roze boekweitbloemen. Voordat Ha Giang dankzij de Happiness-road toegankelijker werd, was het meel dat van de zaden van die plant wordt gemaakt, een belangrijk onderdeel van het eten voor de mensen in de streek, en voor hun veevoer.
We kopen zachte koekjes, gemaakt van boekweitmeel. Ze smaken best goed! En de enorm onverantwoorde lolly’s die we de kinderen geven als dank voor de prachtige plaatjes doen dat ook, zien we aan hun blije gezichten.
Alleen op de richel
Bij een koffieshop gaan we van de motor. Voor een warme slok, maar ook voor een wandeling naar een uitkijkpunt op een smalle richel. Omdat de weg hier slechts uit anderhalve meter brede betonplaten bestaat, is het beter hier niet te rijden.
Net voordat de smalle weg splitst, komen we twee oude dames tegen, die naar hun dorp gaan. De oudste heeft een enorme lading bij elkaar gebonden takken op haar rug, brandhout voor haar kookvuur. Ze groeten ons vriendelijk en lopen verder naar hun dorp.
Na twintig onbeladen minuten bereiken wij het einde van ons pad: een hoge rots die je alleen met handen en voeten op kan klauteren, vanwege de vele zwarte puntige minirotsjes. Als je dat ongeveer tien meter schuin omhoog gedaan hebt, ben je bij het doel: een platte richel van zo’n drie meter lang en een meter breed, als een plank uit de berg geschoven.
Vanaf dat natuurlijke eenpersoons-uitkijkpunt zwaait een Koreaanse toeriste enthousiast naar haar partner die nog druk aan het bergklauteren is. Haar uitzicht op boeren die hun steile stukjes land bewerken, dunne witte wegen met een enkele motorfiets, heel ver weg een meer, zilvergekleurd in de felle zon, kleine boerderijtjes in groene valleien en grijze en groene bergtoppen die eindeloos ver herhaald worden onder blauwe luchten met wat witte wolken, is fenomenaal.
Bergboottocht naar een V
Twee bergketens vormen een V waarvan de punt het water ver voor ons moet raken. Die punt zien we niet, want de voorplecht van onze houten boot is continu bezet, om de ene foto na de andere selfie te maken, op (weer) een super fotogenieke plek in Ha Giang. En terecht, want het panorama met de bergen achter de V-vorm, het vervagende licht van de zon dat letterlijk in stralen van achter de bergkam komt, en het groen van het water en de bomen op de rotsen is ook prachtig.
Een kwartiertje geleden zijn we voor de afwisseling van de motor op de boot gestapt, om in een soort trechter tussen de bergen, die bergen nu eens van onderaf te bekijken.
De Nho Que-rivier is rustig aan het eind van de middag en de V blijkt de punt ver onder water te hebben, zodat wij gewoon door een opening tussen de rotsen kunnen blijven varen. De ondergaande zon tekent met schaduw en licht op weer een schitterend panorama met houten huizen tegen lange schuine bergwanden, rode zandwegen, groene akkertjes en steeds maar weer nieuwe bergen in de verte, zo typerend voor prachtig Ha Giang.
Wil jij ook op reis naar Vietnam?
En deze motortrip door Vietnam, achterop bij een ervaren driver, ook maken? We hebben deze tour in verschillende Vietnam voorbeeldreizen opgenomen, waaronder onze 'meestgeboekte reis door Vietnam'.
Wil je wel door de bergen toeren, maar liever per jeep met chauffeur? Ook dat kan, vraag local Hero Eric naar de mogelijkheden voor jouw eigen Vietnam rondreis op maat.
