Lokale gidsen Lee en No binden onze rugzakjes stevig vast op de kleine bagagedrager van de 125cc motorfiets.
Wij doen onze elleboog- en kniebeschermers aan en onze helmen op en gaan tussen de gids en de tas in achterop de motor zitten.
De komende drie dagen rijden we zo door het schitterende berggebied van de provincie Ha Giang, in het uiterste noorden van Vietnam.
De elfenborsten mythe
Vanaf een weg langs een rotswand op 1500 meter hoogte, kijken we neer op twee borstvormige naast elkaar liggende bergjes. Ze liggen midden in een vlakte, omringd door rijstvelden in verschillende patronen en kleuren groen, en mistige bergketens in lagen achter hen.
In Vietnam is het geloof in natuurgoden een belangrijke religie en in het district Quan Ba illustreert de mythe van de elfenborsten dat perfect. Lee vertelt dat een sterfelijke man zo mooi de traditionele Vietnamese (fluitachtige) trompet kon spelen, dat een elf verliefd op hem werd. Zij ging naar de mensenwereld en ze trouwden, waren gelukkig en kregen twee zonen. Maar omdat elfen niet in de gewone wereld kunnen blijven, riepen de bosgoden haar terug. Het echtpaar was ontroostbaar en hun jonge zonen kregen honger. Daarom ging de verdrietige elf nog één keer terug om haar borsten achter te laten, zodat haar zonen met haar melk toch konden groeien.
De identieke bijzondere bergjes als cadeau van de godenwereld aan de mensenwereld: het verhaal is net zo prachtig als het eindeloze berggebied.
Roepen naar China
Over afwisselend met beton verharde wegen, stoffige witte grindwegen, stukken asfalt, wegen in aanleg en spannende modderige sporen, allemaal maximaal zes meter breed, omhoog en omlaag en soms vlak, en regelmatig geklemd tussen aan de ene kant een rotsmuur en aan de andere een afgrond, rijden we op de motor door dit prachtige gebied in Vietnam.
Zittend achterop, af en toe wat hobbelend en butsend, maar altijd veilig, hebben we alle tijd om te genieten. Vergezichten vol magnifieke bergen, kleine dorpjes met grote aangelegde waterbassins, diepe brede valleien, welkome koffieshops bij fraaie uitkijkpunten, groene rijstvelden, stukjes landbouwgrond vol grijze rotspunten; de route is fascinerend en we zouden elke honderd meter wel voor foto’s willen stoppen.
“Twee kilometer:”, wijst No, “China!”. Een slingerende muur, zilver-reflecterend in de zon halverwege de bergketen tegenover ons, markeert de grens tussen Vietnam en haar enorme buurland. Als we goed kijken, zien we een wachttoren tegen de steile berg. Ons luide “Ni Hao, China”, krijg geen goedemorgen-antwoord terug, maar “Ze hebben jullie zeker gehoord”, zegt No, breed lachend.
We toeren ook over een deel van de Happiness-road. Deze 185 kilometer lange weg is tussen 1959 en 1965 door bewoners van de noordelijke provincies en jonge vrijwilligers uit de rest van communistisch Noord-Vietnam dwars door de bergen helemaal met de hand aangelegd. Een ongelofelijke prestatie, in deze keiharde omgeving. “De nieuwe weg bracht elektriciteit, scholen, gezondheidszorg en vooruitgang naar de destijds geïsoleerde dorpen. Vandaar de geluksnaam.”, zegt Lee.
Getekend bergleven
Met een grote beenzwaai stappen we van de motorscooter. We kloppen wat fijngruis van onze kleren af en wandelen door het dorpje Lung Tam. Op straat verkopen vrouwen in kleurrijke kleding van Ha Giangs etnische bevolkingsgroepen groente en fruit.
Op het terrein van de linnen-coöperatie draaien vrouwen met spinnenwielen gemaakt van een fietswiel dunne draden van linnen- en hennepvezels. Met ingenieuze houten weefgetouwen maken ze er doeken van, die weer tot schitterend gekleurde kleding worden vermaakt. Vriendelijke dames verkopen kwaliteitsoverhemden, broeken en rokken, en doeken vol traditionele patronen in de werkplaatswinkel. “Kom kijken, onze collega is 94 jaar oud en haar hand is zo vast, ze maakt de mooiste tekeningen!”, zegt een terecht trotse verkoopster.
Een verweerd geplooid gezicht, waterige maar alerte donkere ogen en een kleine glimlach als we haar begroeten; de waardige oude vrouw kijkt even op en pakt daarna een dunne houten spatel in een vervormde oude hand, doopt ‘m in een schaaltje rokende zwarte inkt en trekt een kaarsrechte lijn op wit linnen. Achter haar hangt het resultaat: lange mooie doeken met abstracte figuren, en grote sterren en bloemen.
Oorlogsmedaille en vroege rijstalcohol
In Ha Giang wonen vooral Hmong en Tay, die voornamelijk van kleinschalige landbouw leven. Op zijn chaotische erf, waar een eenzame kip scharrelt tussen takken brandhout en een erfhond aan een metalen ketting diep slaapt, snijdt een oudere boer een nieuw houten juk voor zijn koe. Met een vriendelijk gebaar nodigt hij ons uit in zijn huis van planken, stenen en cementvlekken.
Twee simpele houten bijenkorven staan onder het dak, naast een metalen waslijn waaraan een paar vale overhemden en bundels gras voor de koe en de waterbuffel te drogen hangen. De boer schenkt hete groene thee in kleine glaasjes. Als hij ziet dat we naar samengeperste oranje maiskorrels in een bak met een verder onduidelijke substantie kijken, vraagt hij of wij ook zijn zelfgemaakte alcohol willen proeven. We bedanken vriendelijk, het is nog wat vroeg in de ochtend….
Een vrolijke buurman parkeert zijn uitgeleefde scooter en drinkt thee mee. Hij steekt ook een plukje tabak aan in zijn Thuoc Lao, de Vietnamese bamboepijp van zo’n vijftig centimeter lang, die in een waterbak staat, om de zware tabak wat te verdunnen.
Onder een portret van Vietnams communistische leider Ho Chi Minh, nemen de mannen ieder een paar trekken, gevolgd door een brede rookpluim, die hun lachende gezichten verbergt. Ze vertellen trots dat ze door geld te sparen hun kinderen naar school in de stad hebben kunnen sturen, en één zoon zelfs naar de universiteit. De diploma’s hangen aan de met isolerende modder bepleisterde muren, naast vervaagde familiefoto’s en een samen met de oorkonde ingelijste medaille van de hardwerkende boer zelf, verdiend tijdens de Vietnamoorlog.
Dit is het eerste deel van de twee blogs over onze driedaagse trip achterop de motor door het prachtige berggebied van Ha Giang. Het tweede deel lees je hier: 3-daagse Motorbike toer Ha Giang deel 2.
Wil jij ook op reis naar Vietnam?
Deze motortrip door Vietnam, achterop bij een ervaren driver, ook maken? We hebben 'm al in verschillende Vietnam voorbeeldreizen voor je opgenomen, waaronder onze 'meestgeboekte reis door Vietnam'. Wel door de bergen toeren, maar liever per jeep met chauffeur? Ook dat kan, vraag local Hero Eric naar de mogelijkheden voor jouw eigen Vietnam rondreis op maat.
