Meer dan negentig procent van de Thaise bevolking is Boeddhist. Daarom zal je in elk dorp minstens één Boeddhistische tempel vinden, en in steden al snel tientallen.
Hoofdstad Bangkok heeft honderden wats, zoals tempels in het Thai heten, met de kenmerkende in een golfvorm omlaag lopende rood, oranje en groen gekleurde daken. Omdat iedereen welkom is in de wat, zeggen wij: stap spontaan een Thaise tempel binnen!
Rustige buurttempel
Onze eerste daad bij die woorden doen we in een kleine buurttempel in de wijk Banglumphu van Bangkok. Een straatje vol lage oude huizen eindigt onder een witte poort met goudkleurige letters op een tempelterrein. De naam staat er alleen in het Thai op, dus dit is een wat zonder toeristische bezienswaardigheden. Daardoor krijgen we een mooi en echt beeld van het leven in een Boeddhistische tempel.
Er zijn geen toeristen, en maar een paar Thaise bezoekers. Gebedsvlaggetjes deinen op de lichte wind. Het valt ons ook nu weer op dat het heerlijk rustig is. De drukte van de stad lijkt vaak heel ver weg, zodra je een tempel binnen gaat. We lopen door een binnentuin met een waterval en planten in geglazuurde bruine potten met gele draken er op, langs kleine Boeddhabeelden met ronde kommen waarin muntjes gegooid worden.
Samen met een gebed vragen de mensen hier de Boeddha’s om geluk en andere noodzakelijkheden voor hun leven. Ramen en houten deuren zijn mooi kleurrijk bewerkt, vaak met “blingbling”. In de hoofdgebedsruimte met grote gele kaarsen knielen we op het rode tapijt om grote goudkleurige Boeddhabeelden te bewonderen. De zachte geur van wierook hangt in de stille ruimte.
Weer buiten zien we een vrouw van een jaar of vijftig de keuken opruimen, waar ze ’s ochtends voor de monniken hun enige maaltijd van de dag heeft klaargemaakt met de vele zakjes vers eten die zij ’s morgens op hun bedelronde van de Thai gekregen hebben. Naast de keukendeur liggen magere zwerfkatjes met bolle buikjes: zij krijgen de etensrestjes, want goed zijn voor dieren is een beginsel van het Boeddhisme.
We zien ook doorzichtig plastic verpakte manden staan, vol met niet-verse spullen, zoals tandpasta en pakjes sojamelk. Het zijn offers voor de monniken bij belangrijke gebeurtenissen in het leven van de Thai, zoals een geboorte of een huwelijk. Een monnik in een oranje gewaad groet ons vriendelijk als we zijn tempel uit stappen.
Tweeëndertig meter Boeddha
Ons tweede spontane tempelbezoek blijkt van een andere categorie: een medewerker vertelt ons dat Wat Intharawihan een gewichtige “Derde Klasse Koninklijke Tempel“ is, oorspronkelijk zo’n vijfhonderd jaar geleden gebouwd. Overal op het terrein staan beelden: halfgoden, olifanten, tempeldansers, mythologische leeuwen en vogels, en beelden van belangrijke Boeddhistische abten, waar mensen stukjes bladgoud op plakken ter verering, wierook voor branden en witte dichte lotusbloemen aan offeren, waarbij ze hun handen in gebed boven hun hoofd of voor hun borst vouwen.
De prachtige gebedshal heeft muurschilderingen van het leven van Boeddha. Natuurlijk aanbidden de Thai hier respectvol zijn beelden, maar het belangrijkste Boeddhabeeld staat buiten: tweeëndertig meter hoog, tien meter breed en binnenkort honderd jaar oud, is het Luang Pho To-beeld van de serieus kijkende staande Boeddha. Gemaakt van baksteen en pleisterwerk en deels verguld met 24karaat goud, bevat het beeld een relikwie van Boeddha zelf, in de ronde knop op zijn hoofd. Het is een indrukwekkend en spectaculair gezicht, het gigantische beeld tegen de blauwe hemel, dat hoog boven iedereen uit torent en de zon goudverblindend reflecteert.
Een Thaise in een prachtige witte jurk hijst met een dun touwtje een lange goudgele sjerp diagonaal over het beeld omhoog, een uiting van grote devotie. Daarna gaat ze met haar echtgenoot in gebed bij een hoge monnik, die hen zegent. Als haar man haar tot slot wil fotograferen met de beroemde staande Boeddhabeeld, blijkt nogmaals hoe enorm het beeld is. Hij moet haast op de grond gaan liggen om zijn vrouw en de Boeddha in zijn geheel goed in één beeld te vangen.
We zijn blij dat we ongepland ook deze wat zijn binnengestapt, want het is prachtig om te zien hoe de Thaise cultuur en de Boeddhistische levensbeschouwing met elkaar verweven zijn!
Mark, een Dutch local in Thailand
Over de schrijver:
Mark woont in Thailand, al heel wat jaren. Nu samen met zijn vriendin Praew op het prachtige eiland Koh Samui, nadat hij eerst in Khon Kaen, een grote stad in het landbouwgebied van de Noordoostelijke regio Isaan, en ook in het altijd fascinerende Bangkok gewoond heeft.
