Onze local Hero’s houden ook van reizen. Ze trekken er dan ook regelmatig op uit in hun eigen land om de mooiste plekjes te ontdekken. Zo bezocht local Hero Marion de ‘beroemde’ river crossings bij de Mara River in Serengeti National Park, Tanzania.
Geniet met haar mee:
‘Mmmh….mmmh….mmh…langzaam word ik wakker van het ‘ge-mmh’ van de gnoes rond onze luxe safari-tent. Ik viel met hetzelfde geluid, een slurf-ophalende olifant en huilende hyena’s in slaap gisteravond. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het zes uur is. Mooi, dan kan ik nog de zonsopgang zien. Ik kruip vanonder mijn comfortabele dekbed vandaan, schuif de enorme klamboe, die als een hemel boven ons bed hangt, opzij en loop richting de veranda. Ik schuif de linnen gordijnen op zij. Het is nog donker, maar ik zie de schimmen van tientallen gnoes voor de veranda. In de kamer naast ons in onze enorme en luxe tent, zie ik dat de kinderen nog lekker liggen te slapen in het mega grote bed. Zachtjes pak ik een handdoek en loop naar de buitendouche. Genietend van de warme douche onder de bijna volle maan kijk ik over de enorme vlakten van de Serengeti die langzaam aan goud kleurt door de opkomende zon.
De kinderen zijn inmiddels wakker en nadat ook zij genoten hebben van de buitendouche en aangekleed zijn, lopen we naar de dining-room. Het is een kleine ronde ruimte met vijf eettafels en twee zithoeken, alles met zacht bruin leer. We lopen de veranda op en zijn net op tijd om te zien hoe de rode zon boven de horizon uitkomt. We zien het zwembad, waarnaast de gnoes rustig grazen. Na het ontbijt van cornflakes, cupcakes, maandazi (een soort oliebol), toast, gebakken eieren, verse koffie uit de Ngorongoro Hooglanden, vers sap en pannenkoeken lopen we naar de landcruiser. We openen het dak van de landcruiser en stappen allen in, twee families waaronder vier kinderen die enorm veel lol hebben met elkaar een ook genieten van de vele dieren.
We zijn in het noorden van de Serengeti waar normaal in juli en augustus honderdduizenden gnoes de befaamde Mara rivier oversteken naar Kenia. Je kent de beelden wel van National Geographic. Gnoes en zebra’s die aarzelend aan de kant van de rivier staan en uiteindelijk de grote oversteek wagen. Eenmaal in het water, halen de zwakken en veel jonge beesten het niet door verdrinking of door de vele krokodillen die hapklaar op de rotsen liggen. We zijn hier nu om dat te aanschouwen, maar garantie is er natuurlijk nooit.
We rijden weg terwijl het licht de savanne nog steeds goud kleurt. Langs de hobbelige zandweg komen we kleine kuddes gnoes tegen, maar ook veel grotere die de weg versperren. Ik open het dak boven mijn stoel en ga staan om dit heerlijke moment ten volle in me op te kunnen nemen. Een boom zit vol met allerlei soorten aasgieren, inclusief de grootste oorgier. Een maraboe-ooievaar staat langs de weg te wachten. Twee giraffen grazen van een acacia bij een droge zijrivier die we oversteken met de landcruiser. We komen dichterbij de Mara rivier, waar we helemaal geen gnoes vinden. Ben, onze gids, mijn man, vertelt dat je normaal regen en onweer kunt zien boven Kenia en dat dat de gnoes en zebra’s de rivier overtrekt. Maar boven Kenia, zien wij gaan wolkje aan de lucht. We naderen de rivier waar honderden gieren, net als ons, zitten te wachten op de gnoes. Maar helaas, het lijkt vandaag niet te gaan gebeuren.
Aan de overkant van de rivier graast een nijlpaard tussen de palmbomen. Op de rotsen in de rivier liggen tientallen krokodillen te baden in de zon. Dichtbij hen liggen ook twee karkassen van dode gnoes. Er zijn er dus al wel een paar geweest. We rijden iets verder en staan ineens oog in oog met een kudde van zeven olifanten met twee kalfjes. We blijven een tijdje kijken naar de grazende olifanten die helemaal niet schrikken van onze aanwezigheid. Ineens zie ik aan de overkant vier gnoes die lijken over te willen steken. Ze dalen af naar het water, kijken het water in en rennen ineens weer terug de bosjes in. Honderd meter verderop proberen ze het nog een keer, maar ook daar rennen ze terug. Een eindje verderop zien we dat ze de savanne richting Kenia opgelopen zijn waar ze rustig aan het grazen zijn.
Het is inmiddels elf uur en we besluiten rustig terug te rijden naar de lodge voor de lunch. Onderweg komen we een rustende hyena tegen die even opkijkt als wij stilstaan voor een foto. Ze ligt voor een groot hol waar waarschijnlijk nog veel meer hyena’s liggen te slapen (’s middags vinden we een groep van bijna 25 hyena’s met heel veel pups). De kudde olifanten is inmiddels bij een zijrivier waar ze met hun slurf modder opgraven en over hun hoofd sproeien. Een van de kalfjes glijdt uit en komt met moeite weer overeind. Als we verder rijden, zien we nog een reuzenreiger, honingzuigers (bee-eaters), weer meerdere gieren en meerdere zebra’s tegen. Dichterbij de lodge zien we dat inmiddels steeds meer gnoes zich over de vlakten verspreiden. Op sommige plekken ziet het er zwart van. Als we bij de lodge aankomen, is onze tafel al gedekt. Lunch wordt geserveerd in meerdere schaaltjes met rijst, lamsvlees, kip in kokos, gewokte groenten, tomatensaus en tagliatelle voor de kinderen. Hierna springen de kinderen het zwembad in en genieten wij na van onze ochtend-game-drive. Vanmiddag weer…!’
