Elk jaar, vlak voor het regenseizoen begint, viert Kalasin het Praewa-zijdefestival, een belangrijke gebeurtenis in de veelal kleine dorpsgemeenschappen van deze onbekende noordoostelijke provincie van Thailand.
Praewa is de naam van de prachtige zijden sjerp die oorspronkelijk alleen vrouwen van de Phu Thai-bevolkingsgroep over de borst en schouder droegen, als deel van hun traditionele kleding, die zij handmatig op grote weefgetouwen maken. Tegenwoordig is Praewa een synoniem voor al hun kledingcreaties, die ze met kleurrijke en ingewikkelde patronen verder verfraaien. Zijden Praewa-kleding is erg populair in Thailand en staat heel hoog aangeschreven.
Zijde in je haar
De optocht is net begonnen en al direct fantastisch mooi. Gehuld in diepglimmende zijde rokken, blouses en sjerpen, wandelen stralend opgemaakte vrouwen trots door de straten van Ban Phon. Dit kleine stadje is het hart van de Praewa-cultuur, die vrijwel exclusief van Kalasin is, en heeft het grootste festival van de provincie.
De kunst van Praewa-weven en de specifieke patronen, liggen nergens vast. De vrouwen van de oorspronkelijk Vietnamese Phu Thai geven die unieke en waardevolle kennis mondeling door aan hun dochters, al generaties lang. De dames leiden hun groep of dorp in de parade, en dragen rieten manden met zijde en andere symbolen van hun kunst. Sommige vrouwen hebben zelfs spoelen en klossen met zijdedraden als spelden in hun perfect opgemaakte zwarte haar.
Achter hen volgen fantastische dansgroepen. Uit tientalen speakers op vrachtwagens klinken traditionele liedjes. Op een vriendelijke mix van bamboe fluit-, drum-, gitaar- en gamelan-achtige tonen, dansen tientallen jonge vrouwen gracieus langs rijen enthousiaste Thaise toeschouwers. De danseressen bewegen prachtig samen over straat, waardoor hun schitterende Praewakleding als een continue vrolijkmakende golf van kleur aan ons voorbij rolt.
Ghi achter de tractor
Praalwagens met het traditionele Thaise plattelandsleven zijn het volgende deel van de optocht. Bamboe visfuiken en mannen die hun hengels uitgooien, rijstmanden en sikkels voor de rijstoogst, grote rotan matten die als vloerbedekking gebruikt worden, kookpotten, groene kokosnoten, en palmbladeren hangen aan de wagens, die fraai verder versierd zijn met bloemstukken vol veldbloemen. En natuurlijk met Praewadoeken en -kleding.
We zien zelfs een tractor die een compleet open houten huisje voorttrekt, behangen met dikke kluwen rood, geel, wit en blauw garen. In het huisje staat de ghi, het grote weefgetouw van houten balken en touwen waarmee de Praewa wordt gemaakt. Op andere wagens zitten generaties Phu Thai-dames bij elkaar: een moeder helpt haar dochtertje plukjes katoen op een spinnenwiel zetten, terwijl haar broertje gapend om zich heen kijkt. Een statige oudere vrouw zwaait vriendelijk, zittend naast haar dochter die met vaardige handen en voeten op de ghi aan het werk is.
Naga verstoort liefde en zegent
Dan is het tijd voor legendes en (bij)geloof. Op een platte kar zitten een jongen met een hoge Thaise kroon op en een mooi jong meisje met blinkende sieraden onder een parasol, op een levensgroot grijs (speelgoed)paard. In een oude legende waren prins Phadeng en prinses Nang Ai, die bekend stond om haar schoonheid, verliefd. Maar haar vader gaf Phadeng geen toestemming om met zijn prinses te trouwen. Tijdens een oorlog met de familie van een andere bewonderaar van Nang Ai, een Naga (een mythische slang die in veel volksverhalen en in het Boeddhisme voorkomt), vluchtten Phadeng en zijn geliefde samen weg op zijn paard. Niet naar het Praewa-festival, waar wij ze samen glimlachend en genietend van de aandacht voorbij zien komen, maar naar een dramatisch einde… De kwaadaardige Naga achtervolgde hen en wist de beeldschone prinses met zijn staart van het paard te grijpen. Hij nam haar voor altijd mee naar zijn wereld onder de grond….
Er zijn ook versies van die zelfde legende die wel met “lang en gelukkig” eindigen, en er zijn ook goedaardige Naga’s, waar de mensen in Noordoost Thailand heilig in geloven. Zo’n goede Naga zegent ons nu, vanaf de laatste wagen. Vanaf het enorme goudkleurige gevaarte verfrist een straal water de hoofden van het publiek. Die ontvangen we uit de bek van een slangachtig hoofd dat van links naar rechts beweegt. Die gelukbrengende zegening met heilig water is ook een soort afscheid van de Praewa-groep die ons getrakteerd heeft op al dit moois.
Maar dat is geen reden om te treuren: direct achter de Nagawagen zien we de volgende van nog tientallen groepen dansers en wagens al weer aankomen. In een verglijkbare parade, maar met andere accenten, én met hun eigen unieke Praewa-patronen, tonen en vieren zij allemaal hun cultuur en hun Praewa-kunst. Dat mogen meemaken, kunnen we iedereen aanraden!
Kalasin heeft nog een fascinerend festival, een dag na Praewa. Lees hierover in ons blog over dit spectaculaire Boon Bang Fai rakettenfestival. Nog niet uitgelezen over Kalasin? Lees dan het blog over de mooie reiservaringen in off the beaten track Kalasin.
Zelf het Praewa festival meemaken tijdens je rondreis in Thailand?
Maak dit bijzondere festival mee en dompel je onder in de Thaise cultuur. Local Hero’s Henk en Mozz stellen graag jouw eigen rondreis Thailand of Thailand for Insiders voor je samen.
Mark, een Dutch local in Thailand
Over de schrijver:
Mark woont in Thailand, al heel wat jaren. Nu samen met zijn vriendin Praew op het prachtige eiland Koh Samui, nadat hij eerst in Khon Kaen, een grote stad in het landbouwgebied van de Noordoostelijke regio Isaan, en ook in het altijd fascinerende Bangkok gewoond heeft.
