De provincie Phrae ligt tussen de provincies Nan en Lampang in het noorden van Thailand. Op doorreis tussen die twee provincies maken we een paar ongeplande stops, en bewonderen we een koraalrif. Daarvoor moeten we wel een stukje letterlijk off the beaten track wandelen.
Via aardbeien en bamboerijst…
We hebben net een uur gereden vanaf provinciehoofdstad Nan, en toch al twee stops gemaakt. De eerste was voor een specialiteit waar de noordelijke provincies in heel Thailand om bekend zijn: aardbeien. Langs de weg staan niet alleen kraampjes die ze in plastic doosjes aanbieden, gewoon net als in de supermarkt. Vaak worden de sappige rode vruchten ook als een totaal-beleving verkocht.
Dat is ook zo bij onze stop: we zien struiken vol kleurrijke natuurlijke bloemen, harde rietstengels, in onnatuurlijk felle kleuren gespoten, die rijen dik als bossen in de grond gestoken zijn, en poortjes en zitjes in aardbeivorm naast een riviertje. Foto-opties genoeg dus, en de Thai maken daar ook vrolijk gebruik van. We zien rijtjes lage donkergroene aardbeienplantjes, waar je zelf met een rieten mandje en een schaar je fruit mag gaan oogsten. En zelfgeplukt smaakt natuurlijk extra lekker!
De tweede eetstop is voor dunne bamboepaaltjes van zo’n veertig centimeter lang. Ze zijn gevuld met khao larm, in water geweekte kleefrijst, gemixt met kokosmelk, suiker en wat zout, soms met toevoeging van vermalen pinda’s, quinoa of druiven. De mix wordt in de bamboestaken gegrild op houtskool, waarbij, heel bijzonder, de binnenste laag van de bamboe als een velletje aan de rijstmix vastplakt. We breken de bamboestengel open en wurmen een stuk lauwwarme khao larm los. Het lichtbruine bamboelaagje is knapperig en de mix zoetig. Lekker!
…off the beaten track…
Een uur doorrijden later vraagt chauffeur Djee of we klaar zijn om naar prehistorische koraalbergen te wandelen. Het bos van het relatief kleine Doi Pha Klong National Park in Phrae verbergt namelijk rotsformaties van een miljoen jaar oud.
Ranger Na staat ons al op te wachten. Ze is vlak bij het natuurreservaat geboren en werkt er al 21 jaar. Na checkt onze schoenen en knikt goedkeurend. “Goed zo, geen slippers. Het is maar een kilometer, maar het pad is best zwaar”, zegt ze in het Thais. De eerste paar honderd meter vallen best mee: over een redelijk pad met zelfs betonnen tegels lopen we tussen hoge bomen.
Na wijst ons op knalgele, zachtwitte en lichtpaarse bloemen, wegvliegende vogels en zwarte vlinders. Een grote donkerbruine eekhoorn rent over een dikke horizontale bamboetak. Een nest van rode wevermieren, een met speeksel aan elkaar geplakt ovaal van bladeren met het formaat van een rugbybal, is kunstig om een boomtak geweven.
En dan gaan we off the beaten track. Over oneven traptreden van aan elkaar gelegde rotsblokjes, langs wankele leuningen van krakende bamboe, over droog en soms vochtig mos, hoopjes dorre bladeren, grote stenen en losse bosgrond, gaan we best stevig omhoog. Na houdt er ook een behoorlijk tempo in. Als we haar bij een groot rotsblok en een informatiebord zien stilstaan, zijn we best blij. Water en op adem komen!
…via een natuurlijke airco naar een koraalrif…
Onderaan de rots is een opening, ongeveer een meter breed en veertig centimeter hoog. Daarover vertelt het bord: dit is een natuurlijke airconditioner! Warme lucht wordt door de grotruimtes onder en achter de rotsblokken gekoeld naar buiten geperst. We testen dit verhaal, en voelen inderdaad een prettige continue stroom frisse lucht uit de rotsspleet stromen.
En dan gaat onze ranger weer verder. We volgen haar over gammele bamboebruggetjes die miniravijnen tussen grote rotsblokken overlappen, langs stekelige vetplanten en over steile houten trappen, tot we, vol in de zon, boven op de berg zijn.
Het berglandschap is schitterend. Tegen een panorama van de groene en bruine bossen van het Doi Pha Klong-natuurreservaat steken grijze puntige rotsen inderdaad als koraalriffen omhoog. Grote Draceana’s, Thaise drakenbomen, steken hun puntige lange groene bladeren voor, achter en naast de grillige natuur alle kanten op. Een miljoen jaar geleden opgestuwd door de woeste werking van de aarde en door erosie net zo lang geslepen, zijn de grijze koraalriffen om ons heen prachtig, bijzonder en indrukwekkend tegelijk.
We zien dat we maar een half uur onderweg geweest zijn naar dit natuurlijke wonderlandschap, al bezweren onze kuiten en knieën ons dat onze horloges liegen. Na een kwartier genieten van het fraaie uitzicht dalen we af, maar niet zonder bij Na nog een stop bij de natuurlijke airco af te dwingen. Die koele bries voelt nu wel heel erg fijn!
…naar lunch in het bos, natuurlijk
Na zet de pas er weer in, want ze gaat voor ons koken. Op een gaspit en een stenen houtskoolbrander tovert ze een prachtige lunch voor ons, met groenten en kruiden, vanmorgen vers uit haar tuin direct naast haar rangerstation geplukt. Op de overdekte halfopen veranda van haar verblijf heeft ze een rood tafelkleed over haar houten eettafel gedrapeerd. Stomende rijst, pittige tom yam soep met zoetwatervis, gebakken groentes in oestersaus, omelet met kip, en natuurlijk pittige sausjes: met uitzicht op het bos waar we net nog over stevige paden liepen, eten we – weer - heerlijke Thaise specialiteiten!
Ga jij ook hiken in Doi Pha Klong National Park?
Nieuwsgierig geworden naar dit nationale park? Ga het bezoeken tijdens je rondreis Thailand. Je local Hero plant het graag voor je in je reisplan op maat. Eerst wat meer weten? Bekijk dan onze Thailand voorbeeldreizen.
Mark, een Dutch local in Thailand
Over de schrijver:
Mark woont in Thailand, al heel wat jaren. Nu op het prachtige eiland Koh Samui, nadat hij eerst in Khon Kaen, een grote stad in het landbouwgebied van de Noordoostelijke regio Isaan, en ook in het altijd fascinerende Bangkok gewoond heeft.
